benimkileri

Benimkilerini tanırım ben
Hüzün süzer gözlerinden
Sessizce bir köşede otururlarken
Sonra bir yel dalgalandırır
Gecenin birikmiş duygu gölünü
Kalkarlar yerlerinden
Ìnceden salınarak
Bir ferrahlık alır
Duru suları
Salınabilecekmi tüm Ìnsanlık
O gün gelince
Akacak birikmiş hasretlikler
Yıkarak alışılmışlığın bentini
Ve kuracaklar sevgi diyarını
Tanışık olmayanların
Ìnsalık tümünün çocukları